Het heugelijke feit van een ronde verjaardag in de multimanfamilie leverde een gezellig, winderig en ietwat regenachtig familieweekend op. Op grond van de traditie was er maar één bestemming mogelijk: Schiermonnikoog. Dus togen vertegenwoordigers van de diverse staken over verregende wegen naar De Boot. Sommigen de avondboot, anderen de ochtendboot.
De eerste avond aten we bij hotel van der Werff, de tweede in het huisje. Mijn schoonvader was ontzet over alle voorraden die we het huis in sleepten, maar ja, koken voor 14 mensen is iets anders dan koken voor 2 gepensioneerden... veel van wat we kochten ging dan ook schoon op. Wel is het zaak om in zo'n situatie kien recepten te kiezen. Als je je normale entourage en voorraadkast mist dan grijp je voortdurend mis. Citroen, knoflook, specerijen, versgemalen peper: thuis zijn het vanzelfsprekendheden, in een huisje ligt dat anders.
Omdat we vorig weekend ook al (met ander gezelschap) in een huisje kookten ben ik voor de blog gaan nadenken over dat soort improvisatiekoken. Het is echt leuk om te doen, verfrissend ook. Even alle vanzelfsprekendheden over de spreekwoordelijke boeg gooien en terug naar de basis van de basis. Niet alleen ingrediënten vervangen (bijvoorbeeld in plaats van citroensap in de appelmoes een scheutje "Coolbest aardbei") maar ook gewoon weglaten. Geen knoflook door de saus, geen azijn door de sla. Ik zal er nog wel eens op terugkomen, ook omdat het goed past in het food waste / koken-met-resten verhaal.
Uit kwallenvrees even over de zandbank blijven lopen. |
Echt niets is zo belangrijk voor een bolognesesaus als rustig staan pruttelen op een laag vlammetje zonder deksel. En dan niet één uur, maar minimaal twee. Vier uur, ook prima. Als er dan gehakt en tomaten in de pan hebben gezeten heb je al een prima saus. Natuurlijk heb je nog eindeloze discussies over knoflook, kruiden, spekjes, melk, groentes, types vlees. En natuurlijk wordt het ook lekker met al die extra's. Maar de zoete smaak die je los krijgt door alleen maar lang gehakt en tomaten te laten pruttelen, die is toch echt de kern waar deze hele saus om draait.
Het was leuk om zoveel blije eters te kunnen bedienen. En het eten voordat we weer met zijn allen naar de boot togen was een mooi moment om terug te kijken op een zeer, zeer geslaagd weekend. Wat fijn dat dat kan, dat je elkaar zo kan ontmoeten. En dat er een eiland is met zoveel herinneringen, waar je toch ook weer nieuwe herinneringen kunt bouwen!
Spaghetti bolognese
voor een ruime dubbele portie
wat olijfolie of een combinatie van olijfolie en boter
500 gram gehakt
2 uien of het wit van een prei
2 wortels in fijne blokjes
2-4 bleekselderijstengels in blokjes (had ik niet)
2 knoflooktenen (had ik niet)
een scheutje rode wijn om te blussen
4-5 blikken tomatenstukjes of blikken gepelde tomaten of 2 kilo verse tomaten in stukken
1 groot blikje tomatenpuree
Een laurierblad of wat italiaanse kruiden (had ik niet)
wat water
1. Snijd de groente in fijne stukjes en zet ze klaar.
2. Warm een grote pan met dikke bodem op, rul het gehakt in de olie. Als het gehakt gekleurd is, kort de groentes meefruiten. Blussen met de wijn, daarna de tomaten en eventueel een scheutje water toevoegen.
3. Aan de kook laten komen en op een zacht pitje twee tot vier uur laten pruttelen. Overnacht laten staan is geen bezwaar.
4. Serveren met al dente gekookte spaghetti en eventueel wat parmezaan.
Variaties
- voor de vegetariërs liet ik een kleine portie lang pruttelen zonder gehakt. Geserveerd met wat blokjes mozzarella erdoor.
- dit gerecht is heel geschikt om in te vriezen of een paar dagen in de koelkast te bewaren; dubbel koken is dus aan te raden! in het huisje was het handig dat mensen konden eten wanneer ze er zin in hadden. Wat saus opwarmen bij vers gekookte pasta is zo gebeurd.
Fietsen door de duinen, voor iedere generatie opnieuw weer een ontdekking. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten