Aardbeientaart

Deze taart is een heerlijke manier om het seizoen te vieren. Of een verjaardag. Of om een bezoeker in het zonnetje te zetten. Nou ja, het is dus de moeite waard om bij deze taart een aanleiding te verzinnen, hoe klein ook! Inmiddels hangen er al zoveel familieverhalen aan deze taart, verhalen van plezier, verrassing en verbazing, en van ontroering... dan is een aanleiding snel gevonden. Al was het maar een jubileum van een van die verhalen.

Oorspronkelijk heet het recept 'Erdbeerkuchen'. Een 'Kuchen' is minder zwaar en machtig dan een 'Torte'. Helaas kennen wij dit onderscheid niet in de Nederlandse taal, en dat zie je ook terug in de Nederlandse bakvitrine. Daar ligt vooral machtige kost. Het enige product dat een beetje in de richting komt is de vlaai. De oorspronkelijke vlaai (gistbodem + fruitvulling) is net als de Kuchen erg geschikt om fruit te verwerken. En daar hebben ze in het wat zonnigere, warmere Europese binnenland altijd een hoop van te verstouwen. De stukken die van een vlaai worden geserveerd zijn dan ook vaak net zo groot als de stukken waarin mijn oma de Erdbeerkuchen sneed. Bewaren is zinloos!

De Erdbeerkuchen is door zijn bodem heel anders dan een vlaai. Hij heeft geen gistbodem, maar een biscuitbodem. Dat is een enorm versatiele basis voor gebak waar nog van alles omheen kan. Glazuur, sterke drank, likeur, jam, slagroom, botercreme, banketbakkersroom, marsepein, fondant, geschaafde noten. En fruit dus. Bij de Erdbeerkuchen blijft het beperkt tot fruit en glazuur. Die is de eenvoud zelve. De slagroom reik je er apart bij. Zo krijg je een mooie etalage voor de aardbeien en kunnen mensen zelf de room doseren.

Een biscuitbodem rijst puur door het geklopte ei. Als je het gereedschap klaar hebt staan heb je hem in tien minuten in de oven. Vaak is er in het seizoen veel fruit, dus dan maakte mijn oma meteen een dubbele van zes eieren (doorsnijden na het bakken). Of als je twee kleintjes maakt kan je er eentje in de vriezer (mijn oma draait zich nu in haar graf om, het idee om één losse taart van 20 cm te bakken). Van oudsher werd eigeel en eiwit apart geslagen, maar met een flinke KitchenAid of Kenwood kan het nog sneller, in één kom.

Het recept kom je overal tegen. De verhoudingen variëren wat. In de regel zie je dat per ei tussen de 25 en 50 gram bloem en suiker wordt gerekend. Of om het anders te zeggen: een half tot een heel eigewicht in bloem en suiker per ei. Het deeg wordt dus vaster of vloeibaarder; het eindresultaat nog iets taaier of juist luchtiger. Verder wordt er vaak zout toegevoegd (ik mis het niet) en soms wat citroenrasp (dat doe ik wel).

En nu moet ik jullie iets verschrikkelijks vertellen. Ik heb geen foto van de klare taart. Want ik heb de drie taarten (aardbei, rabarber en abrikoos) op tafel gezet bij de verjaardag van jongste en binnen een mum van tijd was er nog maar één stukje van elk over. Ik heb dat ene stukje van alle kanten gekiekt, je wilt niet weten hoeveel hoeken en lichtbronnen ik heb uitgeprobeerd. Maar meer dan dit kon ik er niet van maken. Het treurige en zeer voorspelbare einde van onze Erdbeerkuchen van 9 juni jongstleden. Je bent gewaarschuwd!

Aardbeientaart
(Erdbeerkuchen)

Ingrediënten
4 eieren
125 gram fijne suiker
80 gram bloem
60 gram maizena

2 bakjes aardbeien van 500 gram (je houdt wat over) liefst van de boer of de markt. Ruik eraan voordat je ze koopt.

1 zakje Taartina (verkrijgbaar bij Jumbo)
200 ml water, of het lekvocht van de ingesuikerde aardbeien aangevuld tot 200 ml
een scheutje limonadesiroop
een schepje suiker

Bereiding

1. Vet de vorm in en stuif uit met bloem. De hoeveelheid is genoeg voor een grote (30cm) of twee kleine (20cm) bodems. Warm de oven voor op 175 graden. Laat de aardbeien afhankelijk van hun toestand (vooral als ze wat smaakarm zijn of juist wat overrijp) van te voren gehalveerd en een uurtje in een paar eetlepels suiker marineren. Met echt goede gave verse aardbeien kun je deze stap overslaan.

2. Klop de eieren in hun geheel met de suiker in de Kitchenaid tot je het gele lintenstadium bereikt. Heb je alleen een handmixer, klop dan de eigelen en de eiwitten apart met elk de helft van de suiker.

3. Vouw de bloem en maizena door het eimengsel. Voor de handmixmethode vouw je eerst de bloem door de eigelen en daarna eerst 1/3 van het eiwit, vervolgens heel voorzichtig de rest van het eiwit.

4. Bak de grote platte bodem 15-20 minuten, de hogere bodem van 20cm doorsnee zal misschien maximaal 25 minuten nodig hebben. Goed erbij blijven, het kan hard gaan.

5. Keer en los en laat afkoelen.

6. Beleg de bodem met gesuikerde of ongesuikerde gehalveerde aardbeien. Vul de gaten ertussen met stukjes aardbei. Maak Taartina geleimix met niet al te veel vocht (de verpakking zegt 200-250 ml, ik zou maximaal op 230 ml gaan zitten). Proef of het vocht zoet genoeg is, suiker anders wat bij. Schenk nog warm uit over de taart en laat een uurtje opstijven.

7. Serveer met geklopte lichtgezoete slagroom en vooral met heel veel liefde. Snijd grote stukken en bied een tweede stuk aan.

Opmerkingen
- Je kunt de bodems prima invriezen, of met twee kleine bodems een hoge dubbele (gevulde) taart maken. Mijn oma bakte standaard een dikke bodem die ze doorsneed. Op een snijvlak trekt het sap nog beter in. De korst legde ze dan naar onderen.
- als je geen Taartina kunt krijgen blijven de aardbeien ook prima liggen. Je kunt ze ook in de room leggen, maar dan moet de taart direct opgegeten worden. Botercreme onder de vruchten doe ik voor frambozen, dus dat zou ook kunnen voor aardbeien maar ik heb het nooit gedaan. Wel een mengsel van kwark met suiker (en eventueel wat room), dat is ook aan te raden.

Kijk, gelukkig nog een foto van vorig jaar gevonden. Dit is 2 x 20cm, compleet intact, belegd op het snijvlak: