13 oktober 2019

Bieten-tarte tatin met yoghurtsaus en komkommersla


Een robuust allemansvriendje, snel gemaakt. Een half uur snijden/fruiten/voorbereiden en een half uurtje bakken, dan schuif je al aan. Om twee uur na de kerk had ik een zak met een rest gepofte biet uit de vriezer gehaald. Nog geen idee wat het zou worden. Simultaan aan het ontdooien kon ik een plannetje maken. Het werd een bijna veganistisch maaltje (je kunt de yoghurt door geprakte bonen of kikkererwten met citroen vervangen, minstens zo lekker). En het bleek dus bij iedereen geliefd. Als ik alleen ben met de jongens is het handig als we allemaal hetzelfde kunnen eten.


Natuurlijk geven ze wel allemaal hun eigen draai eraan. De een besmeert de taart met de kruidenjoghurt en garneert af met de komkommer, de ander houdt alles apart. Maar op ging het bij iedereen, en de heren konden maar moeilijk geloven dat dit recept niet uit Ottolenghi kwam. Vandaar mijn initiatief om het dan ook maar te bloggen.


En als ik dan toch blog (tog bloch) kijk ik even verder terug in mijn foto's waarmee ik dit verhaal nog kan verluchten. Wat is de stand van zaken hier? Ik heb na mijn val in augustus nog steeds veel tijd om om me heen te kijken. Donderdag stond ik na het zoveelste bezoek aan de tandarts om half tien in een waanzinnig sprookje, het Wilhelminapark was toverachtig mooi. Langzaam heb ik toen een ronde gemaakt. De schoonheid van de dingen komt zo ontzettend binnen bij mij deze weken. Aan alles viel iets te zien.


Kijk bijvoorbeeld naar het metselwerk bij deze ingang. Daar word je toch helemaal blij van, en dat die mensen allebei altijd die mooie deur en het bovenlichtje niet alleen gehouden hebben maar ook nog zo goed onderhouden maakt het helemaal af.


Maar goed, terug naar het taartje. De bereiding is heel rechttoe-rechtaan. Het schuift mooi in elkaar: terwijl de oven voorverwarmt en de caramel wordt gemaakt kan je de uien snijden en fruiten en de yoghurt en komkommer voorbereiden. Daarna is het inelkaar zetten, bakken, klaar.

Bieten-tarte tatin

Ingrediënten
500-600 gram gare gepofte bieten
20 gram boter
een ruim opgehoopte eetlepel suiker
vier plakjes bladerdeeg
300-400 gram uien (ik had vier kleine) in halve maantjes
wat boter/olie voor het bakken

150-200 ml Griekse yoghurt
een lente-uitje
een takje muntblaadjes
een handje peterselie
een halve knoflookteen fijngesnipperd
wat zeezout

een komkommer
1 el appelazijn
2 el lekkere olijfolie
zout en peper

Bereiding
1. Warm de oven voor op 200 graden. Bak de uien in wat olie en boter. Leg ondertussen de blaadjes bladerdeeg op het aanrecht om te ontdooien. Maak ze aan elkaar vast als ze ontdooid zijn. Snijd eventueel de hoekjes eraf en plak die op de zijde ter hoogte van de naden om een meer ronde vorm te krijgen.
2. Zet een ovenvaste ronde vorm of schaal in de oven met de 20 gram boter in vlokjes en de suiker eroverheen gestrooid. Houd dit goed in de gaten, het moet ongeveer na 15 minuten gecaramelliseerd zijn. Ondertussen kan je de uien en het bladerdeeg in de gaten houden.
3. Haal de vorm uit de oven als de suiker gecaramelliseerd is. Draai de temperatuur omhoog naar 225 graden. Leg de bieten netjes in rondjes erop, top af met de ui en breng op smaak met zout en peper. Dek af met bladerdeeg en prik wat gaatjes.
4. Bak ruim een half uur bij aanvankelijk 225 graden, zet na 20 minuten de oven terug naar 175.
5. Roer de yoghurt aan met de gesnipperde kruiden, knoflook en lenteui en breng op smaak. Snijd de komkommer en richt aan met olie, azijn, zout en peper.
6. Keer de taart voorzichtig, leg zo nodig een stukje terug en serveer warm of lauwwarm. Laat de taart niet afkoelen in de vorm, dan gaat het caramel weer een verbinding met de pan aan.

Opmerking: Voor deze rest gepofte bieten, was oorspronkelijk ongeveer 1 kilo bieten of iets minder nodig. Anderhalf uur in een dichte pa in de oven gepoft, afgekoeld, geschild en in dikke plakken gesneden.