Witte soep: soep van lichte groenten

De aroma’s van de stille, onopvallende venkel, selderij, koolrabi, preiwit, of courgette krijgen in deze soep de kans om zonder kleurige opdringerige collega-groentes een lentefeestje te vieren. Citroen of limoen maken hem af, maar het meest is deze soep eigenlijk gebaat bij de toevallige combinatie van wat er aan lichtgetinte groenten in de ijskast te vinden zijn. Na een blogpauze die langer was dan ik had gedacht pak ik de draad weer op en begin ik bij de recepten die nog lagen te wachten; deze soep is het hele jaar door goed te maken, zeker de witte groentes kennen eigenlijk geen seizoen. Er is altijd wel aanbod.

Ik sprak laatst een generatiegenoot, net als ik moeder van twee, leuke baan, gezellig huis, vol leven dus – maar toch of ook gek van koken. Een hobby die overal doorheen weeft, die hoogtijdagen aan elkaar bindt met traditionele gerechten, en die je dagelijks begeleidt. Dat je bij de laatste hap al aan de volgende maaltijd gaat denken, dat je recepten uitprobeert, en dat je eerst ingrediënten koopt waar je later een maaltijd bij verzint. Het was heerlijk om ervaringen uit te wisselen. De binnenpret als je een dag niet mee eet en voor jezelf de lekkerste hapjes uit de ijskast kunt combineren met een goede olie en een mooie azijn, de buitenlandse reizen waarop je nieuwe inspiratie op doet. Maar dus ook resten van zo’n bezoek aan de markt waarbij je alles hebt gekocht dat je aanstond. Ze staren je aan zodra je de ijskast opendoet. “Dan”, zo zei mijn gesprekspartner opgewekt “Dan maak ik gewoon soep!”.

En die soep lijkt natuurlijk bij voorkeur niet op de soep van gisteren, of van de week ervoor. Ik zoek afwisseling met Turkse peperpasta, chili-olie, met Japanse miso en Kroatische ajvar. Met verse tuinkruiden. Met specerijen zoals koriander en komijn, of kaneel, of paprikapoeder. Maar soms leg ik mezelf dus juist een beperking op en houd ik de soep heel erg in één richting. Dat kan een smaak zijn (zoetige tomaten en paprika bijvoorbeeld) – maar ook een kleur. Of het ontbreken daarvan. Ik kookte de soep twee keer, vandaar de verschillende foto's. Een keer met de helft gepureerd en verse tuinkruiden, een keer in een vakantiehuisje zonder blender maar met heerlijke langzaam gestoofde witte bonen erbij. Daarmee is deze blogpost dus meer een richtingwijzer dan een recept. Veel plezier!

Witte soep

Ingrediënten

Wat boter en olie

2 uien in kwart schijfjes

4-600 gram groenten zoals venkel, selderij, wit van prei, koolrabi of witte kool in een willekeurige combinatie, in blokjes

Bouillontablet of – poeder naar smaak

Eventueel wat gare witte of borlottibonen

Sap van een halve limoen of citroen
Eventueel wat druppels koudgeperste olie (olijf, zonnebloem, pompoenpit)

Bereiding

Fruit de ui in de boter en olie. Voeg na vijf tot tien minuten de groenten in blokjes toe. Begin met de hardste groente. Als je de tijd heb, laat dit dan rustig stoven. Dat levert een zoetere soep op. Blus met water en bouillonblok en laat kort koken. Serveer in deze staat of (gedeeltelijk) gepureerd, en breng voor het serveren op smaak met zout en peper en vooral ook met citroen- of limoensap. Warm op het laatst wat bonen mee. (Ik gebruikte een rest die al was gestoofd met sjalot, knoflook, rode wijn en wat gedroogde italiaanse kruiden.) Wat druppeltjes mooie koudgeperste olie zijn ook mooi voor de smaak.