Linzen
zijn geweldig. Ik ben ermee opgegroeid, en nu groeien mijn kinderen
ermee op. Ze zijn versatiel, voedzaam, en ook nog eens heerlijk van
smaak. De plant komt uit warmere streken als Azië en het Middellandse Zee-gebied. Langzaam heeft hij zijn weg gevonden, en nu vind je
hem in heel veel traditionele streekgerechten. In Schwaben heb je de
speciale “Albleisa” die traditioneel met Spätzle worden gegeten. De
droge grond van de Schwäbische Alb is goed geschikt
voor deze plantensoort. In dit gerecht combineer ik ze met kool en wat
bechamelsaus. Ik kocht een kleine maat linzen bij de Turkse supermarkt,
die hebben mijn voorkeur. Maar je kunt iedere maat (en kleur) gebruiken
voor dit gerecht.
Vroeger moest je linzen stuk voor stuk door je vingers laten gaan om steentjes en andere verontreinigingen te verwijderen. Saai, traag werk. Het leverde een schitterend gedicht op van Zahrad, een Armeense dichter (Zareh Yaldizciyan (1924 – 2007).). Ik vond het gedicht in een kookboek van Maddhur Jaffrey. Ik deel het hier graag met jullie:
A lentil, a lentil, a lentil, a stone.
A lentil, a lentil, a lentil, a stone.
A green one, a black one, a green one, a black. A stone.
A lentil, a lentil, a stone, a lentil, a lentil, a word.
Suddenly a word. A lentil.
A lentil, a word, a word next to another word. A sentence.
A word, a word, a word, a nonsense speech.
Then an old song.
Then an old dream.
A life, another life, a hard life. A lentil. A life.
An easy life. A hard life, Why easy? Why hard?
Lives next to each other. A life. A word. A lentil.
A green one, a black one, a green one, a black one, pain.
A green song, a green lentil, a black one, a stone.
A lentil, a stone, a stone, a lentil.
Zahrad
Het
recept van vandaag is meer een leidraad dan een precies recept. Wij
eten deze schotel eigenlijk geen twee keer op dezelfde manier.
Verschillende koolsoorten zijn geschikt,
de linzen kunnen op verschillende manieren op smaak gebracht worden.
Omdat de linzen al veel smaak van zichzelf hebben kun je ook volstaan
met wat subtiele aroma’s. Wat peterselie, een vleugje van een specerij,
wat knoflook brengt je al een heel eind.
Voor
het rollen kun je het beste eerst de vulling over alle bladeren
verdelen. Zo voorkom je dat je vulling overhoudt. Chinese kool vind ik
erg prettig omdat de bladeren niet
snel scheuren en redelijk gelijkmatig garen. Je kunt ook een andere
koolsoort gebruiken als groene kool of spitskool.
Vergeten om de peterselie door de vulling te doen, dan maar door de bechamel! |
Dit gerecht is heel geschikt om resten te verwerken. Gratineren kan ook met een tomatensaus, of met een snel mengsel van room met melk en kaas, of met wat bouillon, broodkruim en boter. Net wat de koelkast kwijt wil.
Koolrolletjes met linzen
Ingrediënten
boter/olie
ui
400 gram gare linzen
lepeltje keukenstroop
goede theelepel ras el hanout
ruime eetlepel ajvar
1-12 bladen chinese kool, geblancheerd en teruggekoeld
bechamel van 30 gram boter, 30 gram bloem en 300 ml melk/soyarijstmelk
zout en peper
flinke handvol gesneden peterselie
100-150 gram geraspte kaas
Bereiding
1. Blancheer de koolbladen 1-2 minuten in gezouten water en koel ze daarna even terug in ijswater of onder de kraan. Leg ze uit op theedoeken.
2. Fruit de ui. Laat heel even de kruiden en de stroop meebakken. Blus met een klein scheutje water en de ajvar. Meng met de linzen en de peterselie.
3. Bereid de bechamelsaus. Voor het gratineren mag hij aan de dikke kant blijven. Kruid met peper, zout en nootmuskaat.
3. Leg de koolbladen uit op het aanrecht en verdeel de vulling over de voeten van de bladen. Rol ze op en zet ze in een licht ingevette ovenschaal. Dek af met saus en kaas en gratineer ongeveer 20 minuten in de oven bij 180-200 graden. Wij eten dit vaak met een graan als gierst, couscous, bulgur of couscous van gerst. Een beetje rauwkost past er ook goed bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten