28 november 2012

Winterstamppot koolraap-witte kool

De laatste dagen stond ik om kwart over zeven in een mistige, koude, donkere tuin. Op weg naar de schuur genoot ik van de novemberlucht. Koud, knapperig, fris, droog en muf tegelijk. We zitten alweer in het stukje met de kortste dagen van het jaar. Iets voor achten zie ik dan vanuit de trein de zon opgaan. Een prachtige paarse streep onder een blauwgrijs bewolkte nachthemel. De foto's wilden totaal niet lukken deze keer, maar ja. Het zag er met het blote oog ook veel meer paars en veel minder roze of geel uit. Bij Gouda begon het te regenen, dat kan je nog net herkennen op de laatste plaatjes. De meeste indruk maakte die eerste blik naar de stad terug met de skyline van Utrecht, zwart afgetekend voor een paarse streep onder een verder donkere nachthemel.


Zo'n ochtend zit dus vol genot. En dan komen daar nog de winterstampotten bij. Bereid door de multiman die vandaag dubbel aan de lat stond omdat jongste een dag thuis was. De serviceverzoeken vlogen pa de hele dag om de oren. En dan had ik ook nog gevraagd om foto's voor de blog! *schaam*....


Koolraap is een weerbarstige wintervriend. Hij ziet er mooi uit met zijn paarse bovenkant, aflopend naar een witte onderkant met af en toen een grijsbruine blos ertussen. Hij heeft een kruidige, bijna scherpe smaak, hij wordt schitterend oranje als je hem kookt, je kan hem eeuwig bewaren.
Maar... wat doe je ermee?  Dat is dus wat hem weerbarstig maakt. Hij blijft mij maar aanstaren vanuit de groentela, wachtend op mijn kookidee.

Als je mij vraagt om 10 recepten met koolraap dan schiet ik akelig te kort. Eigenlijk gebruiken wij hem uitsluitend gekookt in stamppot of soep. De smaak is een herinnering aan zomerse smaken als rettich, radijs of meiraapjes. Misschien zelfs koolrabi, al is die een stuk subtieler.

Pas op! Verwarrende foto....de multiman heeft de kool tegelijk met de koolraap in de pan gedaan. In het recept raad ik aan om de kool vijf minuten later toe te voegen.

In inmiddels de klassieke watligternogindeijskast-situatie  (er lagen alleen maar kleine hoeveelheden groente in) hebben we uitgevonden dat de combinatie van koolraap met witte kool of spitskool de lekkerste stamppot oplevert. Zoet, niet te zoet, peperig, niet te peperig. Erg lekker op zichzelf, dus je hangt niet aan een vaste combinatie met een worst of een vegetarische aanvulling om het aanvaardbaar te maken. Wij eten hem met spekjes, of met kaas, of met vlees, of met een vegaburger.

Stamppot koolraap-witte kool
Ingrediënten
150-250 gram aardappel per persoon
50-150 gram koolraap per persoon
50-150 gram witte kool of spitskool per persoon
melk
boter
peper, zout en nootmuskaat

Bereiding
1. Schil de aardappelen en doe ze in stukken met een laagje water in de pan.
2. Schil de koolraap en snijd in blokjes van 1-1,5 cm. Leg ze bovenop de aardappels.
3. Snijd de kool in stukjes.
4. Breng de pan aan de kook. Voeg de witte kool na 5 minuten toe, de spitskool na 10 minuten. Totale kooktijd 15-20 minuten. Maak af op je eigen favoriete stamppotmanier, dus met of zonder kookvocht, koude of warme melk en geen of wel boter. Peper, zout en eventueel een beetje nootmuskaat.
Het oog wil ook wat, probeer dus wat stukjes koolraap heel te laten bij het stampen, dan krijg je mooie oranje spikkels in een zee van aardappelgeel en wittekoollichtgroen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten