4 mei 2014
Rösti
Een restje van op de bodem van de aardappelmand. Precies genoeg voor een tweepersoons portie rösti. De bereiding bleek nog simpeler dan ik in herinnering had. Zonder voorkoken ben je gauw klaar. De smaak doet niet onder voor een Aviko-röstirondje. Met een fractie van de ingrediënten en veel minder vet.
Sinds kort hebben we op verzoek van jongste nieuwe dunschillers. Mijn conclusie: het loont om ze af en toe te vervangen. De oude was totaal bot. Met de nieuwe is het klusje snel gepiept. En dan komt de volgende vraag: rauw of voorgekookt?
Gelukkig bedacht ik op tijd dat je met een kleine portie echt zonder voorkoken kunt. Als je een gare rest hebt kun je die ook prima gebruiken, maar van een dergelijke kleine hoeveelheid is rösti prima van rauwe aardappels te bereiden. Even snel raspen en mengen.
Ik gebruikte een halve geraspte ui, peper en zout. Andere mogelijkheden zijn wat kaas (50 gram pittige kaas op 500 gram aardappelen) of nootmuskaat, groene kruiden of stukjes ham. En dan de pan. Wij hebben een anti-aanbakpan die we vrijwel nooit gebruiken. Ik zou rösti ook zeker aandurven in een normale koekenpan die niet in de vaatwasser gaat en goed geolied is door jarenlang gebruik. Voor nu koos ik de anti-aanbakpan. Ik gebruikte wat geklaarde boter, ideaal voor dit soort gerechten.
Nou ja, en dan is de verdere bereiding simpel samen te vatten als 10 minuten per kant, keren met een bord. Je begint met het goed aandrukken van de massa in een mooie compacte ronde vorm. Geen uitstekende randjes want dat kan verbranden.
Druk het aan met een bakspatel of iets anders met een groot oppervlak. Ik begon met mijn handen, nogal gedachtenloos, maar dat is niet zo handig in een warme pan. Het mooie is dat zich vervolgens snel een samenhangende massa vormt. In tegenstelling tot latkes of andere kleine aardappelpannekoekjes wordt de aardappel niet gespoeld van te voren, dus je hebt een binding door vocht en aardappelzetmeel. Het vocht geleidt de hitte goed waardoor je aardappelkoek door en door gaart.
Het keren kan met een soepele beweging vanuit de pols óf met de bord op de pan methode. Leg een bord op de pan, keer het geheel om, doe nog wat vet in de pan en laat de koek dan vanaf het bord terug glijden in de pan. Wederom 10 minuten bakken. De koek is dan wat steviger dus je kunt controleren hoe de bruining verloopt door hem wat op te tillen. Zo nodig kun je twee keer keren, dat werkt soms prettiger. Serveer meteen zodat de buitenkant nog lekker knapperig is.
Rösti
voor twee personen
Ingrediënten
4-500 gram rauwe aardappelen (of een rest gekookte)
een halve ui
peper en zout
twee theelepels geklaarde boter (of mengsel boter-olie)
Bereiding
Rasp de aardappelen en de ui. Breng goed op smaak met zout en peper en meng alles. Verwarm wat geklaarde boter of een mengsel van boter en olie in een koekenpan, liefst anti-aanbak, en druk de massa op de gesmolten boter tot een platte koek. Bak ongeveer tien minuten per kant, bij gekookte aardappelen iets minder.
Opmerking - bij grotere hoeveelheden kun je in twee pannen werken of een dikkere koek bakken. In dat geval moet je iets beter op blijven letten of de koek niet te bruin wordt voordat hij gaar is. Zo nodig kun je iets vaker keren of de koek in stukken verdelen zodat hij makkelijker te keren is. Kleine röstirondjes kun je ook bakken, maar dan heb je meer pannen nodig om alles tegelijk gaar te krijgen.
Variaties - nootmuskaat, pittige kaas (50 gram per 500 gram aardappels), verse groene kruiden, hamblokjes of andere restjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zelf gemaakt is toch tien keer beter als die troep uit een pakje. En zó gemakkelijk te maken inderdaad. Ipv één grote, maak ik vaak kleine rondjes. Net zo lekker natuurlijk ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa, nou ja, ik was eerlijk gezegd bijna verbaasd hoezeer de smaak op Aviko röstirondjes leek :-) . Alleen dus 10 gram vet per 500 gram in plaats van 35 gram vet, plus geen uienpoeder, specerijen of dextrose.
BeantwoordenVerwijderenIk ga het zeker weer vaker doen, het was nog makkelijker dan ik in herinnering had!
Kleine rondjes zijn handiger keren denk ik, alleen met een gezin vind ik het meer gedoe als je twee pannen nodig hebt in plaats van één.