Broodpudding

De smaak van custard, echte custard met een vanillestokje. Daarbij wat volgezogen rozijnen en een vleugje citroen. Gedragen door de structuur van zachtgebakken brood met een knapperig bruin korstje waarop wat poedersuiker je tong kietelt... dat mag toch eigenlijk niet meer restenverwerking heten. Terwijl het zo wel begint:

In dit geval had ik mini-croissantjes gemaakt voor een uitgebreid weekendontbijt. De volgende dag lagen ze al behoorlijk droog te wachten op een goede bestemming. Dus sneed ik ze in stukken en maakte ik twee schalen klaar, eentje met een middenlaag van citroenrasp en een handje rozijnen, de ander een klein eenpersoonsbakje voor onze warme-zachte-rozijnen-hater.

Vervolgens, en dat is het mooie van deze oplossing, kan je deze bakjes nog een of meer dagen laten staan. Ik had die avond al een uitgebreid menu in de planning, dus deze broodschoteltjes moesten nog even wachten. De stukjes croissant konden zo nog wat meer uitdrogen, waardoor de pudding alleen maar beter van structuur zou worden. Had ik ze in een plastic zakje gedaan, dan zouden ze op termijn zijn gaan schimmelen. Maar als je ze zo luchtig in een schotel hebt bij kamertemperatuur drogen ze alleen maar verder uit.

Als het dan zover is dat je wilt gaan serveren hoef je alleen maar wat melk en/of room te verwarmen met een vanillestokje, dit te mengen met een paar losgeklopte eigelen en wat suiker, en het geheel over het brood te gieten. Naar wens kun je nog een paar kleine blokjes roomboter toevoegen. Laat het minimaal een kwartiertje intrekken tot het brood helemaal de custard heeft opgezogen. Komt het zo uit, zet het dan twee uur weg met het ei, in de koelkast uiteraard. Als al het brood zachtgeweekt is bak je de schotels in een matig hete oven tot de custard helemaal gaar is. Controleer dit in het midden van de schotel. Als je daar een gaatje maakt en er bubbelt nog gelige custard op, is de schotel nog niet gaar. Vaak komt het geheel omhoog als alles gaar is. Als je de schotel uit de oven haalt, stort het dan weer een beetje in.

Dit halve uurtje bakken probeer ik zo uit te kienen dat de schotel gaar wordt tijdens het hoofdgerecht, en dan is het daarna onmiddellijk prijs met het aansnijden van het toetje. En wat voor toetje. Engelse koks adviseren om hier weer room of custard bij te serveren, maar ik vind dat overkill. Ik heb hooguit behoefte aan wat zuurs, een compote of appelmoes, maar als er rozijnen in zitten is de smaak al gebalanceerd genoeg. Tijd om een kopje koffie erbij  te zetten en stil te genieten.
Nog een opmerking over de hoeveelheden: ik had hier wat ruim custard, met een heerlijk smeuiige pudding als resultaat. Reken grofweg 1 ei en 100 ml melk/slagroom per 80 gram brood. Dat is even een schatting voor de vuist weg, het wordt ook lekker als je meer brood gebruikt. Laat het wel altijd staan zodat de boel goed kan inweken, op dat kwartiertje moet je niet bezuinigen.


Broodpudding

Ingrediënten
2-3 eieren (ik had nog een half ei over en gebruikte er 2,5)
300 ml melk en room
half vanillestokje
wat suiker
150 gram restjes croissants of ander brood
handje rozijnen
beetje citroenrasp

Bereiding
1. Snijd de broodresten in blokjes of sneetjes. Je kunt ze wat beboteren, maar je kunt er ook aan het eind een paar vlokjes boter over verdelen. Leg ze in een ovenschaal met de rozijnen en citroenrasp. Zorg dat de rozijnen bedekt liggen.
2. Verwarm de melk en room met een half uitgekrast vanillestokje en het merg van dat stokje gedurende een kwartier tot half uur. Niet laten koken. Roer het ei met een beetje (denk aan een eetlepel ruim ongeveer) suiker los. Giet wat van de warme, niet kokende melk erbij, roer het door en roer dan het ei-melk mengsel door de resterende melk. Dit hoeft niet meer te koken, dat gebeurt in de oven. Verwijder de vanillepeul en schenk de custard over het brood.
3. Bak de schotel gedurende ongeveer een half uur, of iets langer tot deze gaar is, bij 175 graden in de oven. Serveer warm of koud.

Variaties
De basispudding met alleen maar vanille en brood heeft al genoeg smaak van zichzelf. Die is echt heel lekker. Zowel de citroen als de rozijnen zijn extra's. Stukjes appel heb ik ook een keer geprobeerd maar die pasten minder goed, ik kan niet zo goed zeggen waarom. Andere variaties zijn bijvoorbeeld met wat kaneel of koekkruiden, of nog meer exotisch met nootmuskaat, kardamom en gember.  Kokos, alleen maar gedroogde of ook kokosmelk voor de custard. Echt bread and butter met alle sneetjes apart besmeerd of wat rustiger met volle melk en weinig room. Oh en chocolade natuurlijk; dan ga richting de pain au chocolat. Kortom: laat je fantasie de vrije loop!