Snijbieten-stoof

Het is een schitterende groente, snijbiet. Als je eerst leest dat Ottolenghi ermee wegloopt, terwijl je er alleen maar heel af en toe je ravioli's mee gevuld hebt, dan is de kennismaking daarna natuurlijk beladen. Bij Yotam Ottolenghi is het Chard voor en Chard na. Zou het echt zo'n topper zijn? En in welke recepten komt ie tot zijn recht? Uit Duitsland kende ik deze groente wel als 'Mangold'. Jarenlang moeilijk te krijgen, met een prachtige beetje zilte, intense smaak. Iets zurigs ook. Echt anders dan spinazie bijvoorbeeld, dat veel zachter van smaak is. Ook de anatomie is anders; de stelen zijn heel stevig.

Groente-clafoutis met bietjes, rode kool, spruitjes en zoete aardappel

De dagelijkse keuken blijft iets heel anders dan rustig in het weekend in Zen-modus samen een gerecht bereiden. Aan het eind van de week keek ik tegen dit treurige hoopje aan. Twee ons spruitjes uit het groentepakket dat ik bij de Eettest had gewonnen. Wat doe je daar nou mee. In ons eigen groentepakket hadden vorige week vijf of zes lekkere bietjes gezeten, maar dat is te weinig om de oven aan te gooien (ik pof ze meestal). De andere bietjes en de rode kool waren grotendeels in mijn lunchsalades verdwenen. Alleen de zoete aardappel komt uit de voorraad. Die had nog wel wat langer kunnen liggen.

Koekjes van gierst en raapsteeltjes

Dit was een snelle voltreffer. Een rest gare gierst, het allereerste bosje raapstelen uit het Beterbio-pakket en een kwartiertje tijd. Ik maak dit soort koekjes of fritters vaker. Vanwege de raapsteeltjes (en vanwege de tijd) heb ik dit recept heel simpel gehouden. Hun smaak komt mooi uit zonder tierelantijnen.

Snelle poon

Poon is een heerlijke vis. Vol smaak, lekker vlees. Helemaal als je hem op de graat bereidt. Mijn moeder maakte hem vaak en als je opgroeit met botjes en graten dan besef je niet dat poon heel veel kleine fijne graatjes kan hebben. Dan denk je gewoon ha, lekker, poon!

Hartige taart wilde spinazie - pompoen - ingelegde citroen

 Het was zondag, en weer tijd voor spinazietaart. Ontelbare varianten kun je zien langskomen. Ik had in de Dikke Vinazza, een lief kado van Marie, een leuke smaaksuggestie gevonden. Oorspronkelijk voor de bereiding van snijbiet, maar dat is natuurlijk prima te gebruiken voor wilde spinazie.

Gehaktbrood met kippenlever

Het begon met een weggevertje. Een patévorm of terrine, niet al te groot. Daar moest ik een recept bij gaan zoeken! Voor een vegetarische terrine was de vorm wat aan de kleine kant. Vis heb ik nog in de planning, maar ik begon gewoon maar eens met goed gehakt en kippenlevertjes. Ik had ook nog geen idee van de hoeveelheden die nodig zouden zijn om de vorm te vullen. Dit soort recepten maak ik eigenlijk nooit voor één keer, want het is prima te bewaren en in te vriezen, en de garing verloopt rustiger en gelijkmatiger bij grotere hoeveelheden. Dubbele winst dus.

Andijviesoufflé

Soufflé. Geblazen. Niet 'opgeblazen'. Dat is gonflé. Maar goed, soufflé dus. Geblazen andijvie in dit geval. Ook dit gerecht past weer in mijn project bladgroenten. Ik koop spinazie, andijvie of boerenkool en ik probeer er geen stamppot van te maken. Inmiddels heb ik al een hele lijst pakketjes, pastasauzen en pannekoeken op de blog staan, maar ik blijf zoeken naar nieuwe recepten.

Tomaten-mosterd-taart

Met dit recept liep ik al een tijd rond. Vorig jaar maakte ik het met zelfgemaakte mosterd, maar toen viel me de balans tussen tomaten en mosterd wat tegen. Dit jaar had ik een potje van TonS mosterd in de #Foodybox. Ik gebruik al jaren zijn mayonaise, en ik was benieuwd naar deze mosterd.

Pompoenravioli

Door de zoete smaken valt dit gerecht ook goed in de smaak bij kinderen. Het is echt een klassieker. We maken deze vulling voor ravioli nu al bijna tien jaar.  Naast geroosterde pompoen gebruiken wij ricotta, of in tijden dat de huishoudportemonnee wat strakker zat witte roomsmeerkaas (type Philadephia) van een huismerk. Nootmuskaat en knoflook ondersteunen de smaak van de vulling. Die combinatie is vaak ook in worst terug te vinden. Raar misschien om het dan hier bij een vegetarische vulling terug te zien, maar het past gewoon!

Spinaziepannekoeken

Zo kort voor Kerst nog even een recept voor een simpele vegetarische maaltijd. Deze pannenkoeken bevatten groente, meel en ei/melk. Een compleet pakket dus. Helemaal alleen liggen ze wat kaal op het bord. Combineer ze met wat rauwkost, eventueel nog wat kaas erop gesmolten of een soepje vooraf. Ze zijn zo machtig dat het hier bij één per persoon bleef. Als je ze klein bakt, kan je ze goed voor een kerstdiner gebruiken (zie aan het eind van de inleiding).

Bladerdeegpakketjes

Als het tijd wordt voor een makkelijke maaltijd, en in de koelkast zijn weer schatten te vinden als een restjes aubergine, drie stukjes paprika, een net niet zielige bleekselderij - dan is uur van de bladerdeegpakketjes geslagen. Dit soort pakketjes is enorm tolerant voor veranderingen, het maakt echt niet uit wat je erin stopt. Een beetje hakken, proeven en kruiden en er rolt altijd iets lekkers uit!

Mosterdgehaktballetjes

 
Vorige week had ik leuk bezoek op de thee. Maura van de Yellow Lemon Tree had twee spannende potjes meegenomen: zelfgemaakte grove mosterd en zelfgemaakte ketchup. Bloggen begint als een eenzame bezigheid maar nu, na een jaar, beginnen de contacten te komen. Het is een fijne verrassing dat bij ons in de buurt veel bloggers wonen.

Burgers van rode kidneybonen

A girl called Jack heeft dit type burgers beroemd gemaakt. Niet vanwege culinaire overwegingen, maar omdat ze liet zien hoe ze als jonge alleenstaande moeder de eindjes aan elkaar knoopt. Ze kwam in het nieuws omdat ze op haar blog inzage gaf in haar portemonnee en haar boodschappenmandje. In de UK zijn veel discussies wat feller dan in Nederland, dus ook de discussie over minimum-inkomens. Maar ook in Nederland zijn de laagste inkomens in verhouding fiks gedaald de laatste decennia. Dus ook hier is aandacht nodig voor dit onderwerp. Ik vind Jack ontzettend moedig en inspirerend.

Spinaziepasteitjes

Dit kleurige plaatje eindigde in samosa's, of pasteitjes, die ik maakte in mijn zoektocht naar wat meer vegetarische afwisseling. Spinazie is momenteel in het seizoen en overal verkrijgbaar. Na de Andijviegalette is dit dus weer een andere manier waarop ik hier in huis de bladgroentes promoot.

Hoe wij lasagna maken

Laat ik één ding voorop stellen. Dit is een gerecht met een lange voorbereidingstijd. De multiman wil het nog weleens door de week maken, routinebeest als hij is. Maar in zijn algemeenheid raad ik dat af. Dit is een gerecht voor als je in het weekend lang in de keuken wilt staan. Zo. Hehe. Dat is eruit.

Andijviegalette met kwarkdeeg

Bladgroentes, daar zouden we nou meer van moeten eten! Zeker in deze tijd van het jaar, dat ze zo van het land af vliegen. In de zoektocht naar alternatieven voor de andijviestamppot begon ik vorig jaar te experimenteren met andijvietaarten. Eerst met een lekkere volkoren-zanddeeg bodem, maar ik was op zoek naar een andere bodem zonder margarine.

Pasta met poon en tuinboon

Dit was een erg lekker maaltje. Poon heeft veel smaak en ik had het pocheervocht ook flink op smaak gemaakt. Reken wel op graten. Het makkelijkst is het om deze vis in zijn geheel te serveren met de saus ernaast, dus niet voorgefileerd. Met mes en vork is het makkelijk om om de graten heen te eten als je de vis voor je hebt liggen. Of, zeer aan te raden, koop grote ponen. Er zit veel verschil in lengte tussen de vissen.

Gevulde auberginerolletjes

Mijn liefde voor de aubergine heb ik de laatste weken meermalen bezongen hier. Deze keer waren de aubergines op de markt idioot klein. Té schattig gewoon. Die moeten natuurlijk mee naar huis.

Zalmforel langzaam gepocheerd

  

Voor een familie-etentje zocht ik een hoofdgerecht dat op de avond zelf geen tijd vergt. Ik pakte maar weer eens good old Nigella erbij, en dan wel haar "Nigella express" kookboek. Gelukkig verstaat zij onder expres niet alleen snel, maar ook lang van te voren voorbereid en verder aan zijn lot overgelaten. Een categorie recepten waar ik altijd dol op ben. De tijd zijn werk laten doen levert lekkere maaltijden op, is mijn ervaring. Er kan ook niets meer mis gaan kort voor het serveren, het is puur een kwestie van opdienen en opeten geworden. Bijkomend voordeel is dat je met dit hete weer niet lang in de keuken staat. En dan is een deel van de handelingen ook nog in die heerlijk koele ochtend, als het nog lekker is om in de keuken bezig te zijn.

Ratatouille van Violetta

Voor de liefde was Violetta naar Nederland gekomen. Helemaal uit het verre, verre Zuiden van Frankrijk. En als ik nu, op een hete dag vijfendertig jaar later, haar ratatouille eet dan proef ik weer haar liefde: voor wat ze achter zich moet hebben gelaten, én voor waar ze heengereisd was. Wat smaakt dat heerlijk op een warme dag, dat eten. Het is gemaakt voor hoogzomerweer.