Ratatouille van Violetta

Voor de liefde was Violetta naar Nederland gekomen. Helemaal uit het verre, verre Zuiden van Frankrijk. En als ik nu, op een hete dag vijfendertig jaar later, haar ratatouille eet dan proef ik weer haar liefde: voor wat ze achter zich moet hebben gelaten, én voor waar ze heengereisd was. Wat smaakt dat heerlijk op een warme dag, dat eten. Het is gemaakt voor hoogzomerweer.

Deze week lag de bak op de markt met afgekeurde aubergines vol met superslanke exemplaren. Het lijkt wel of ze de afgekeurde exemplaren afzonderlijk sorteren: een week zijn ze dik, een week zijn ze krom en deze week dus lang.

Dit is Echt Eten. Een gerecht dat ze in Zuid-Frankrijk maken van lokale ingrediënten uit de groentetuin. Violetta was jarenlang onze hulp en ze zag tot haar afgrijzen dat mijn moeder bij het smoren van groente water gebruikte. Ze leerde mijn moeder om de groenten in een vaste volgorde te snijden, bakken en te smoren. Zonder toegevoegd water. Een mooi gezicht, hoe die eet-kennis werd overgedragen tussen twee buitenlanders in Nederland. Ik zie ze nog boven de pan hangen samen. De jonge Française met de lange, dikke paardenstaart en de Duitse arts, die beter kon opereren dan koken.

Dat is goed thuiskomen, het stoof-en snijwerk van de multiman klaar voor verorbering

Ratatouille is zo beroemd dat er heel veel varianten op bestaan. Zo bezien gaat deze blog er vooral over wat Violetta NIET in haar ratatouille gooide. En daarmee zijn we dan op het bedenkelijke foodie-geneuzel geland. Wat een gedoe. Moet je de groentes apart garen of samen? Grof of fijn snijden? Kruiden of naturel? In de oven of op het fornuis? Nou ja, laat ik het dan anders formuleren. De ratatouille van Violetta is in al zijn eenvoud niet te versmaden en echt de moeite van het proberen waard. Het recept komt overeen met een klassiek ratatouille a la nicoise, bijvoorbeeld bij die groentegoeroe Jane Grigson.

Er zijn nog veel meer manieren om iets lekkers te maken van de ingrediënten, bijvoorbeeld fijngesneden in een diepe ovenschaal in de oven roosteren zoals de Wednesday Chef het aanraadt (link), maar geef Violetta een kans!

Ratatouille
een ruime dubbele portie

Ingrediënten
2-3 uien
2-4 aubergines
2-3 courgettes
2 paprika's (geen groene, alle andere kleuren zijn goed)
2 tenen knoflook
2-3 blikjes tomaten of 800-1000 gram verse tomaten

Bereiding
1. Zet een grote pan op het vuur en fruit de uien. Bak eerst de aubergines een tijdje mee, voeg daarna de courgettes toe, die je ook even mee laat bakken. Laat de knoflook kort even meefruiten voordat de paprika en tomaat erbij gaat.
2. Warm de groentes goed door met het bakken voordat je de deksel op de pan doe, dan hoef je niet heel lang te wachten tot alles op kooktemperatuur komt en het vocht vrijkomt. Laat dan de pan 1-2 uur zachtjes doorkoken. Het hangt een beetje van de grootte van de stukken en van de mate van fruiten/bakken af hoe lang het duurt voor de ratatouille gaar is. Een nacht laten staan om af te koelen is erg bevorderlijk voor de smaak.

Opmerkingen
- dit recept is makkelijk in grotere of juist kleinere hoeveelheden te maken. De verhoudingen zijn ook maar ongeveer, dus je kan er alle kanten mee uit.
- een grote hoeveelheid maken ligt voor de hand omdat het goed te bewaren of in te vriezen is.
- wij serveren het soms met een knakworst maar ratatouille past met al zijn smaak ook prima in een vegetarische maaltijd. Koud op brood, beetje olijfolie eronder of erover is zalig op een warme dag!

De smaken ontploffen in je mond. Zalige boterham!