A girl called Jack heeft dit type burgers beroemd gemaakt. Niet vanwege culinaire overwegingen, maar omdat ze liet zien hoe ze als jonge alleenstaande moeder de eindjes aan elkaar knoopt. Ze kwam in het nieuws omdat ze op haar blog inzage gaf in haar portemonnee en haar boodschappenmandje. In de UK zijn veel discussies wat feller dan in Nederland, dus ook de discussie over minimum-inkomens. Maar ook in Nederland zijn de laagste inkomens in verhouding fiks gedaald de laatste decennia. Dus ook hier is aandacht nodig voor dit onderwerp. Ik vind Jack ontzettend moedig en inspirerend.
Ze heeft nu een boek-deal en ik gun haar al het succes en alle stabiliteit van de wereld. Op een video bij de Guardian zei ze dat ze nooit, nooit zomaar geld zou gaan uitgeven als ze weer meer inkomen had. Zo herkenbaar! En voor mij een extra aansporing om minder luxe aankopen te doen en meer weg te geven. Energie moet stromen. Maar eigenlijk zou je hopen dat we onze economie zo zouden kunnen inrichten dat mensen als Jack niet aan de zijlijn staan, al rekenend boven hun boodschappenmandje.
Op haar blog combineert Jack de burger met mangochutney. Ik had juist, na een recent bezoek aan Macdonalds, zin om een keer een totale nepburger te serveren. Dus met tomaat, komkommer, sla en sausjes. De multiman suggereerde ook nog ui en ik ging het bijna jammer vinden dat ik geen augurken had. Ik serveerde ze op halve witte zachte bolletjes die we even roosterden. Dat roosteren is wel belangrijk, anders wordt het een kleffe bedoening.
Dit is niet het recept van Jack, haar blog was vooral een inspiratie. Ik heb de bonen alleen maar grof gepureerd, veel peterselie toegevoegd voor de smaak en havermout gebruikt voor het binden. Wat betreft het vormen: een hamburgerpers geeft het beste resultaat. Zonder persen blijft een veganistische burger moeilijk in vorm. Het leuke nieuws is dat je ook goede resultaten kunt behalen met een plastic deksel. Op de foto zie je de deksel van een grote Calvé- pindakaaspot. Wij vonden ze achteraf dan wat te groot worden. De kleine honingpotdeksel (5 cm) was een betere maat geweest.
Ik heb nog wat inspiratie opgedaan bij andere recepten en vond het een uitdaging om zonder ei uit te komen. Dat is gelukt. Ik voegde flink peterselie toe voor de smaak em gebruikte havermout als bindmiddel. De burgers gingen erin bij het hele gezin! Het stapelen was een leuk werkje.
Rode kidneybonen-burgers
Voor 4 grote, 6 middel, 8 kleine
Ingrediënten
300 gram bonenGesnipperd sjalotje, geraspte wortel en gehakt knoflookteentje samen gebakken
wat gevijzelde komijn
Echt een flinke hand gesneden platte peterselie incl stelen, heel belangrijk voor de smaak
een snufje zout
Een eetlepel havermout
Bereiding
1. Bak het sjalotje rustig aan en laat wortel en knoflook even meebakken.
2. Prak de bonen in een mengkom. Je kunt ze nogal grof laten of juist heel fijn prakken. Voeg het sjalotjesmengsel, peterselie, havermout en zout naar smaak toe. Eventueel kun je ook peper of rode peper toevoegen. Kneed er een samenhangende smurrie van. Laat deze even doorkoelen; zo breken je burgers straks minder snel.
3. Leg een stukje plastic, bijvoorbeeld afgeknipt van de broodzak, in een deksel. Pers het bonenmengsel in de deksel met je vingers tot een burger. Paneer de burgers eventueel met wat broodkruim. Bak ze in de koekenpan om en om bruin.
4. Serveer ze naar wens; met een goede garnituur maak je het verschil tussen een saaie bonenhap of een vrolijke feestburger. Het hoeft geen nepBigMac te worden. Een lekkere zuurdesemboterham met sla en chutney, een volkorenbroodje met coleslaw, een geroosterde witte boterham met tomaat, avocado en salsa, een pitabroodje met zure bietensalade. Kan allemaal.
Jack stelt voor dat je één latte van drie euro niet koopt en in plaats daarvan eigenmerk-producten koopt om aan de voedselbank te doneren. Oeps! De laatste tijd loop ik niet altijd Julia's voorbij op het station. Sinds we zelf geen espresso-apparaat meer hebben heb ik daar weleens een cappuccino gekocht. Het is inderdaad heel erg duur eigenlijk. Zoveel voedingswaarde als je voor dat bedrag bij de supermarkt zou kunnen kopen.
Je kunt ook geld besparen door minder vlees te kopen of door minder eten weg te gooien. En ook het bedrag dat je dan over houdt zou je weg kunnen geven. Geluiden die je misschien niet zo vaak hoort op een foodblog... maar 'eten' en 'delen' hebben veel met elkaar te maken. Eten ís om te delen. En weggeven is de beste manier om je rijk te voelen. Win-win dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten