Eerlijk is eerlijk: bakken is soms ook flirten. Als ik weet dat er op het buurtfeest veel kinderen van nul tot zes komen dan probeer ik midden in de roos te schieten bij al die dotjes uit de wijk. En dat doe je met een simpel cakeje. Geen stukjes, geen chocola, geen glazuur, geen fruit.
Niet alleen voor kleine kinderen geldt dat trouwens. Dit recept heeft voor mij een heel speciaal randje omdat ik het ook voor volwassenen in de familie die ernstig ziek waren heb gemaakt. Er is iets aan de combinatie van citroen met vanille, allebei niet overheersend, goede boter en deeg dat alleen door ei rijst. Iets verleidelijks - en tegelijk vertrouwds. Smaken die je als klein kind al lekker vond. En daarmee is de cirkel rond.
Een heerlijk nu-even-niet setje krijg je dan. Afsluitend nog even de bron van het recept: een standaardkookboek, geërfd van tante Doris in 1983, en ook toen zag het er al behoorlijk oud uit. Een ideale pocket met recepten voor alles, geschreven voor iedereen. Geen uitleg, geen plaatjes. Alleen maar ingrediënten en opsommingen van standaardbereidingen en zo nodig wat opmerkingen.
Simpele madeleines
Ingrediënten
2 eieren
125 gram suiker
125 gesmolten boter
Rasp van een kwart citroen
1 theelepel vanille-extract of vanillesuiker
125 gram bloem, afhankelijk van het formaat van je eieren. Neem het gewicht van je eieren in bloem.
Bereidingswijze
1. Klop de eieren tot wit lint in de keukenmachine met de suiker. Schep dan de iets afgekoelde gesmolten boter en de bloem erdoorheen.
2. Doe het beslag over in een kleine kom en laat een paar uur of een nacht in de koelkast rusten.
3. Verwarm de oven voor op 175 graden en spuit het beslag in de vorm.
4. Bak gedurende 12 tot 15 minuten, goed in de gaten houden dat ze niet te donker worden.
5. Laat afkoelen op een rek.
Edit: Nadat ik deze blog had geschreven kwam het vreselijke bericht van de dood van Martin. Martin was pas 43. Hij is een tijd ernstig ziek geweest. Toch was en bleef hij de spil van de wijk. Hij straalde kracht uit en stond altijd klaar voor anderen. Ook zijn liefde voor zijn man en de manier waarop die twee hun hoekje geluk hadden ingericht straalde kracht uit.
De kracht van Martin zie ik terug in het plezier van alle kinderen voor wie het buurtfeest elk jaar weer een rite de passage was, een hele dag die anders was dan alle andere dagen, waarop er andere dingen mochten, andere dingen gebeurden in de wijk. Zo vormend. Het buurtfeest is voor deze kinderen wat Koninginnedag op het dorp vroeger voor ons was. Dankjewel Martin, dat vergeten we niet.
klop de eieren tot wit lint: moet ik ze splitsen?
BeantwoordenVerwijderenVerder geeft dit reden voor mij om nu echt madeleinevormpjes te kopen, dank!
groeten van Annemarieke
Annemarieke: nee, splitsen hoeft niet. Lint is wat er van de garde afloopt als je de garde optilt. Anders dan eiwit dus.
BeantwoordenVerwijderenEn wat die aanschaf betreft: ze liggen bij de AH deze week, maar ja maar ja, ik zou je op geen enkele manier tot dit soort rarigheden willen verleiden. Het leen-aanbod staat ook nog steeds! :-)