Vissoepje van een rest pocheervocht

 Dit is geen ingewikkelde bouillabaise of fancy viscompote, maar even een huis- tuin en keukenvoorbeeldje hoe je van niets iets kunt maken. Ik had een vis gepocheerd en het pocheervocht rook verrukkelijk. Je kunt pocheren vanuit de eindtemperatuur (90 graden of lager), maar in dit geval werd de vis al bij het koude water gelegd. Je weet dan bij voorbaat dat het vocht veel smaak zal krijgen.

Tip: bij de visboer kun je ook voor een euro of zelfs gratis snijresten halen om een dergelijke bouillon van te trekken. Zet de koppen en graten dan dus ook met koud water, eventueel wat peperkorrels en dilletakjes, op. Twintig minuten koken is al genoeg. Als je de tijd hebt kun je de pan in zijn geheel laten afkoelen net als in het recept waar de bouillon voor mijn soep vandaan kwam. Makkelijk in dubbele portie te maken en in te vriezen. Maak hem in het laatste geval zo geconcentreerd mogelijk, dat scheelt ruimte. En vries een deel in ijsblokjes in, altijd handig voor vis en papillotte of het afmaken van een saus.

 Ook zonder visvlees is de bouillon lekker genoeg om een soep te dragen. Je zou hem als consommé kunnen serveren. Ik koos ervoor om even snel in de koelkast te neuzen, op zoek naar wat kleine restjes. Ik had iets meer dan 600 ml vocht, dus het moesten maar kleine stukjes zijn. En liefst van alles een beetje.

Terwijl de bouillon aan de kook werd gebracht sneed ik eerst de hardere ingrediënten
fijn, zodat ze een paar minuten konden meekoken. Voorop de wortel, die echt niet te hard mag zijn, verder de paprika en de bleekselderij.

Dan de ingrediënten die niet of amper hoefden te koken: een diagonaal gesneden lenteuitje, drie champignons en een restje gare aardappel. Dit liet ik maar een minuutje meekoken...
...en klaar was de soep.
 

Een restje gare pasta bleek goede diensten te kunnen verlenen voor een bezoeker die wel toe was aan wat meer vullende soep bij de lunch. Als je nog wat visvlees over hebt kun je dat natuurlijk toevoegen, maar zoals gezegd, het hoeft niet. Wat verse kruiden, dille of iets anders, eroverheen, en klaar is de soep.
 
Dit is dus een goed voorbeeld van het voorkomen van voedselverspilling door creatief gebruik van resten. Vrijwel alle ingrediënten zou je als 'resten' kunnen kwalificeren. De bouillon zelfs als overgebleven pocheervocht, bijna afval. Kookvocht zal vaak hup in de gootsteen verdwijnen.

Restjes bewaren is dus nodig om dit soort voedselverspillingsvoorkomingssoep te koken. Verder vooral omdenken in je receptuur. Koken vanuit de resten wordt makkelijker met voldoende flexibele recepten in je vaste 'rotatie'. Denk aan soep, salades, oven- of stoofschotels die makkelijk een variatie van ingrediënten kunnen hebben. Én, als ik eerlijk ben, een klein voorraadje groene kruiden. Die zijn behoorlijk uitwisselbaar onderling; met twee of drie bosjes per week (totaal 90 ct bij de Marokkaan of 2,60 bij de supermarkt) ben je al voorzien.

Bewijsfoto voor onze zonnepanelensubsidie. Geweldig hoe die plantjes hun plek blijven vinden!