Heb je een goede mixer? Dan zijn deze schuimpjes voor jou! Wat de smaak betreft: er is weinig verschil met schuimpjes van eiwit. Best een verrassing dat schuimpjes dus eigenlijk alleen maar de smaak van suiker hebben. Dat betekent trouwens ook dat je niet schuimpjes met minder suiker kunt bakken. Als je dat probeert dan krijg je simpelweg minder schuimpjes.
Maar goed, ik plaats dit recept voor T. Zij is de vriendin van mijn neef. Is daar een andere benaming voor? Op de verjaardag van mijn oom, waarvoor wij een idiote korte reis naar Stuttgart ondernamen, waren veel loten van de stam van onze familie bij wie ik lang zou moeten puzzelen wat de exacte benaming van onze familierelatie is. Volle nichten, dubbele achterneven, de vrouw van een neef van mijn moeder, en haar schoonzoon, de man van de kleindochter van de broer van mijn oma. Haha! Die broer van mijn oma is de naamgevers van onze jongste, en zo is de kring weer rond.
De navaren van deze Stuttgarter Winzersfamilie zijn in alle richtingen uitgezworven. En alleen bij grote feesten komen we weer met zovelen bij elkaar. Het was geweldig. Er was muziek, er was wijn, er waren toespraken, iedereen praatte met iedereen, de kinderen speelden overal en nergens - en er was eten. Veel eten. Lekker eten. Mooi eten!
Natuurlijk werd er niet alleen gegeten, maar ook gepraat over eten. Eten, zoals Gereon laatst ook opmerkte, lijkt de nieuwe religie: het brengt de geesten in beweging. Laat nieuwe overtuigingen ontstaan en groeien, brengt mensen naar nieuwe horizons en mooie vertes. Of laat ze juist vasthouden aan of terug grijpen op oude gebruiken en tradities. Hoe dan ook, de kunst is om in gesprek te blijven, om de lijn open te houden. Dat is ook precies de meerwaarde van zo'n familie die een leven lang mee gaat. Alles verandert, niets blijft hetzelfde, en veel dan toch weer wel. En in het gesprek kom je daar achter. Zo tafelde ik met veganisten en jagers, met kokers en opwarmers, met smullers en eters.
Met de vriendin
van mijn neef ging het gesprek over veganisme. Ze bleek al lang veganistische
macarons te willen bakken, dus de nieuwe truc voor het bakken van schuimpjes
met de vloeistof van ingemaakte kikkererwten was erg welkom.
Ik was op deze
truc attent gemaakt in een foodbloggersgroep waar de berichten van food52 en
thekitchn waren doorgeplaatst. Het experiment lukte meteen. Eigenlijk is er
maar een cruciale zet, en dat is het gebruik van een goede mixer. De boel moet
echt heel hard en heel lang opgeklopt worden. Maar dan gaat het ook van jetje!
Ik was even bij de KitchenAid weggelopen - als je dan na drie minuten al een
kom vol sneeuw ziet ben je stomverbaasd.
Eivrije meringues
voor een blik vol
Ingrediënten
70 ml vloeistof
uit een pot kikkererwten bij de Buurtsuper
72 gram fijne
kristalsuiker
1. Klop de
vloeistof vijf tot tien minuten met een elektrische mixer. Pas als het echt
stijve sneeuw geworden is kun je geleidelijk de suiker toevoegen. Doorkloppen
tot je prachtig glanzende pieken hebt.
2. Spuit op met een gekartelde spuitmond
voor roosjes, of vlak bijvoorbeeld voor een grote of een mini-pavlova, of zo'n
prachtige polonaise zoals ik ze bij Cees Holtkamp zag.
3. Bak af in een oven
van 120 graden. De bakduur kan wat variëren, ergens tussen een en twee uur. Bij
mij duurde het twee uur deze keer. Iets meer of minder warmte maakt veel uit.
Test dus ieder half uur.
Opmerking - er
kan natuurlijk veel meer met dit schuim. Cake of biscuitgebak, chocolademousse,
soufflé; de mogelijkheden zijn eindeloos. Google op 'aquafaba': dan vind je een
grote hoeveelheid recepten.
Ik vind dit zo briljant en ik vraag me echt af hoe iemand hier op gekomen is.
BeantwoordenVerwijderenJa, maf he. Wat mij ook zo fascineert is dat ik niet weet wat voor polymeren dit zijn. Het moeten moleculen zijn die verbindingen aangaan waardoor ze luchtbellen kunnen vasthouden. Maar of dat nou eiwitten zijn in dit geval of toch zetmeel, nergens heb ik dat kunnen achterhalen.
BeantwoordenVerwijderenIemand heeft ergens dat afgietsel in de mixerkom gegoten inderdaad. Wie o wie!