Al maanden moesten wij aan de wortelsoep. Ik had her en der adviezen ingewonnen, mij waren recepten voorgehouden, twijfels linksom rechtsom. Vriendinnen praatten op mij in (ja, dat bestaat echt). Vaak gingen de wortelen ook al op aan alle andere gerechten waarin wij ze eten. Meestal in een bijrol, niet als ster van de show. Ik denk dat wij per week 1-2 kilo wortelen eten, meeliftend in soepen, sauzen en salades, of als rauwkost.
Maar goed, op een dag had ik dus 3 kilo wortels gekocht. En ik las bij Paul van Oosten een recept voor een pittige wortelsoep. Het was afkomstig van Marijke kookt. De belangrijkste tip was om de wortelen in een gesloten pan in de oven te zetten. Je kunt ze daar een half uur laten staan, maar twee uur is ook goed. Een recept naar mijn hart! Ik vind het heerlijk om groenten langzaam in mijn Creuset-pan of op een blik in de oven te garen. Ik heb voor deze soep verder gebruikt wat ik in huis had, maar ik heb met dank de bereidingsmethode van Marijke toegepast.
Er ging onderweg even wat mis. Ik had een voor mij onbekende fles chili-olie in huis, en die bleek ik zo scheutig gebruikt te hebben dat de soep wel lekker was, maar voor de kinderen veel te scherp. Geen nood, want die twee liter lekkere zoete scherpe soep konden zo naar mijn vader. Ik moest dus weer overnieuw beginnen. Dat deed ik op een bakblik. Daardoor kan ik jullie nu vertellen dat je voor deze soep echt beter een pan kunt gebruiken. De batch in de pan was veel beter gelukt. Wortels hebben toch behoorlijk wat hitte en/of vocht nodig om te garen. Het blik heb ik afgedekt maar ook dan waren de wortels niet zo mooi zacht en vol van smaak geworden als in de pan.
En daar stonden ze, die twee pannen. Ik wilde nog wat meer textuur aan de soep geven met bladgroente. Op de markt had ik bosbieten gekocht; rode bieten met het loof er nog aan. Je moet die schitterende bladen snel gebruiken, ze verleppen terwijl je ernaar kijkt. Ik sneed ze dus fijn. Voor de zekerheid heb ik ze apart laten slinken. De bladeren voelden namelijk een beetje leer-achtig, echt erg stevig. Zomerloof zou ik zo bij de soep hebben gedaan kort voor het opdienen.
De kleuren zijn spetterend. In de oranje soep zag je niet alleen het groen maar ook mooie rode stukjes nerf. Als ze langer staan gaat een nerf rood 'bloeden'. Ik zou daarom ook het apart geslonken bietenloof pas kort voor het serveren toevoegen. Anders krijg je gemarmerde soep en verlies je de mooie oranje kleur.
Wortelsoep met bietengroen
grote portie voor 8 personen/ twee liter soep
Ingredienten
wat olijfolie
1 grote ui, grof gesnipperd
750 gram wortel, in blokjes
200 gram andere groente (hier: rest bleekselderij), in blokjes
1-2 knoflooktenen, gesnipperd
rood pepertje of chiliolie naar smaak
groen van een bos bosbieten, gewassen en fijngesneden
bouillonpoeder, zout en peper naar smaak
wat droog geroosterde zonnepitten, pompoenpitten of een combinatie
Bereiding
1. Fruit de ui in de olie tot de snippers glazig zien. Bak het gesnipperde pepertje even mee als je geen chili-olie gebruikt. Voeg de andere groente en knoflook toe, schep om en laat even doorwarmen. Zet daarna een half uur tot twee uur (net wat je uitkomt) met gesloten vuurvaste pan in de oven bij 150 graden.
2. Pureer de wortel, vul aan met water of bouillon en breng op smaak met peper en zout.
3. Laat het fijngesneden (ik snijd niet alleen reepjes, maar ook nog drie keer over de lengte zodat iedere reep in stukjes uiteenvalt) bietengroen met aanhangend vocht even slinken in een koekepan. Roer het dan door de soep. Direct serveren, want de stengels van het bietengroen gaan rood lekken als je de soep laat staan. Garneer eventueel nog met wat geroosterde pompoen en/of zonnebloempitten voor een knapperig effect.
Deze soep is dus gekookt op aandringen van Y, en met dank aan Paul voor het attenderen op de tips van Marijke. Bedankt allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten