Je moet de feesten vieren zoals ze vallen. Dat zei mijn moeder altijd. En ik zal er geen doekjes omheen winden: ze had gelijk. Feesten kunnen ongelukkig vallen, maar ze komen nooit meer terug. Dus als je je pols gebroken hebt (zie foto), en je enige verjaardagswens was een pijl en boog...
Dan moet er wat bedacht worden om de dag toch speciaal te maken. Het werd een verjaardagsontbijt dat helemaal in het teken stond van het getal 12. Wat is dat toch een mooi getal. En wat werd het zo een mooie dag, ondanks dat de boog nog een paar weken moet wachten op zijn baas. (Het was november, vandaar de kunstlichtfoto's).
Het was ook nog gelukt om de jarige Job met dit speciale ontbijt te verrassen. Hij had niets in de gaten gehad (op doordeweekse verjaardagen moeten we gewoon naar school en werk, dan lijkt de tafel niet op de uitdragerij die er deze zaterdagochtend van gemaakt was.)
Om zes uur in de ochtend stond ik al in de keuken met jongste. We bakten mini croissantjes en no-knead broodjes (recept volgt), maar het meeste werk hadden we aan het dekken van de tafel. Het drukke tafelkleed leidt een beetje af op de foto, maar neem van mij aan dat het vol stond. En alles keer 12. Potjes jam, waxinelichtjes, broodjes, croissantjes, stukjes kaas, worstjes, mosselen uit een pot, repen ontbijtkoek, mini-Boursins, capresespiesjes (basilicum-minimozzarella-tomaat), borrelglaasjes met 12 bosbessen erin, 12 kleine glaasjes sap, miniverpakkingen hagelslag.
Voor de no-kneadbroodjes roerde ik deeg met heel weinig gist en een normale hoeveelheid zout en liet dat overnacht staan bij kamertemperatuur. In de ochtend stak ik met een deegschraper stukken af (13, eentje voor het proeven/mislukken) en legde ze snel ongeveer rond op het bakblik. Insnijden is handig want ze rijzen nog in de oven. Ik liet ze nog even doorrijzen en bakte ze bij 200 graden ongeveer 10-14 minuten af. Op de foto zie je de mooie structuur die je krijgt door een langzaam en geleidelijk rijsproces. De broodjes met sesam waren eigenlijk nóg lekkerder!
No-knead ontbijtbroodjes
500 gram patentbloem (ik gebruikte voor een deel speltbloem)
1/4 theelepel gist
1 theelepel zout
400 ml water
eventueel sesamzaad
Roer alles doorelkaar tot het een plakkerig deeg is. Kneden is niet nodig, kleine klontjes zijn geen bezwaar. Laat het deeg afgedekt 12 uur staan bij kamertemperatuur.
Het deeg blijft behoorlijk vochtig. Het hoeft niet gekneed worden, en vormen moet ook omzichtig gebeuren. Anders sta je met natte plakhanden. Steek broodjes af (met een soepele deegschraper of een natte lepel) en leg ze, zo nodig met de punten eronder gevouwen, op een bakplaat. Snijd ze een beetje in. Bak in een hete oven bij 200 graden 10-14 minuten. Let goed op de kleur. Het is lekker om ze met sesam of maanzaad te bestrooien, het deeg is zo vochtig dat het zaad prima blijft kleven.
Tip - Het deeg kan ook in één geheel gebakken worden. Je kunt het in een bolvorm bakken in een gietijzeren pan in een loeihete oven (zie hier), of als een foccaccia op een bakplaat uitgespreid. Het lukt altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten