Morgen ga ik een huis bedanken. Dat doe je niet iedere dag. En daarom heb ik speciale brownies gebakken. Met verse cranberries. Dat doe je ook niet ieder dag. Ik tenminste niet.
In het huis hebben mijn ouders gewoond, tot het overlijden van mijn moeder. Ze waren na hun pensioen verhuisd en hebben een warm welkom gevonden in een mooi dorp met een prachtige ligging. Ik kan nu niet alle foto's erbij zoeken, maar even snel. Als ik het over prachtige ligging heb moet je hieraan denken.
De foto is van een herfstochtend, nu hangt er ongetwijfeld juist een voorjaarsstemming, maar jullie zien wat ik bedoel. Anders dan 'prachtig' kun je dit niet omschrijven. Mijn moeder is actief geweest in de gemeentepolitiek om deze omgeving mooi te houden of nog mooier te maken. Mijn vader had ook de nodige contacten en heeft er nog vier jaar langer dan mijn moeder gewoond. Maar toen was de koek dan toch op.
Dus bak ik vandaag koek. Voor mezelf, omdat de klus klaar is. En voor het gezin dat vanaf morgen een nieuwe start maakt in het huis, waarin mijn ouders een mooie tijd hebben beleefd. Het huis met al die hoeken en gaten en zonnige ruimtes en aparte ramen en mogelijkheden.... dat trouwe huis staat vanaf half twaalf morgenochtend voor hun klaar.
Ik had erg weinig tijd om te bakken de laatste drukke weken. Zoveel laatste loodjes. Op meerdere fronten, naast de (vervroegde) overdracht van het huis ga ik ook mijn werk overdragen, in mei begin ik met een nieuwe baan. Maar nu was het even nodig. Ik stalde alles uit op het aanrecht in die stralende middag/avondzon en toog aan het bakken. Brownies met verse cranberries erin, zoals gevonden bij de Wednesday Chef. Het pakje bessen had ik al maanden in huis.
En zo maken we allemaal een nieuwe start. Mijn vader in een beter passende woonomgeving. De kopers in hun nieuwe gezinshuis. En wij - zonder de last van het grote huis - met vroege herinneringen, zoals het bone china-bordje waar ik nu de brownie op gefotografeerd heb. Toen eenmaal wat spullen over kwamen naar ons huis genoten we daar veel meer van dan van tevoren verwacht. Een paar geliefde objecten kleuren nu ons huis, juist de dagelijksheid maakt het zo ontzettend fijn om die spulletjes weer te zien. Ze hebben een plek gekregen. Een nieuwe plek.
Wat mijn grootmoeder vroeger op die kleine bordjes geserveerd zou hebben? Ik zal het vragen aan mijn vader. Dat is het voordeel als je een huis opruimt bij leven van de bewoner. Als eenmaal al het grove werk gedaan is, kun je met elkaar de mooie dingen bekijken en verhalen ophalen. Verhalen, die aan die spullen hangen en die allemaal nog in het hoofd van mijn vader zitten. Verhalen, zoals de nieuwe bewoners ze in het nieuwe huis zelf weer gaan maken. Ik wens ze daarbij heel veel geluk, plezier, gezondheid, en liefde. Want liefde, dat is eten met muziek.
Brownies met verse cranberries
naar een recept bij de Wednesday chef
Ingrediënten
3 eieren
275 gram suiker
175 gram boter
175 gram pure chocolade
175 gram bloem
30 gram cacao
1/4 theelepel zout
175 gram cranberries (diepvries)
Bereiding
1. Klop de eieren met de suiker. Smelt de boter, zet dan de pan uit en voeg de chocolade in stukken toe. Laat rustig staan tot het gesmolten is. Warm de oven voor op 175 graden. Vet een vorm in of bekleed met bakpapier. Het recept schrijft een vorm van 20x20 voor, ik gebruikte 18x27.
2. Roer het boter-chocolademengsel door de eieren, en zeef daarna de andere ingrediënten erbij. Voeg tot slot de cranberries toe en roer snel om te voorkomen dat het deeg te veel bevriest. Vul de vorm, strijk vlak af en bak 20 minuten. Ik vond 23 minuten eigenlijk al iets te veel, Luisa schrijft 25 minuten voor.
3. Laat rustig afkoelen (brownies lopen veel te veel als ze net uit de oven komen) en snijd dan blokjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten