Buchweizentorte: taart van boekweitmeel en hazelnoten uit Zuid-Tirol

 

Een traditioneel gebak, eigenlijk meer 'Kuchen' dan 'Torte' uit een tijd dat noten en boekweit een stuk makkelijker voorhanden waren dan witte bloem en witte suiker. Nu eens niet met heel veel extra specerijen zoals de (uiterlijk wat gelijkende) Zwitserse Rüblikuchen. Het licht notige van boekweit wordt door hazelnoten gesteund, met wat citroen en vanille erbij. De jam-laag geeft een extra zuurtje. Slagroom is er lekker bij! En daarnaast herinnert het ons aan een landschap zo mooi, tochten zo prachtig, bergen zo overweldigend.. vakanties om bij weg te dromen.

.. dat slagroom er lekker bij is heb ik geweten! Onderweg naar M ging ik nog snel een winkel in om slagroom bij dit taartje te halen. In mijn haast kwam ik onzacht in aanraking met de glazen deur van de winkel (die zat toch dicht!) - en zo kwam het taartje in de vriezer terecht. Het bezoek moest worden uitgesteld. Maar van uitstel komt zeker geen afstel. M en ik houden allebei van Kuchen, en sinds twee jaar ook allebei van Süd Tirol!

Ik bakte twee kleine taartjes, van respectievelijk 22 en 20 cm doorsnede. Het recept is genoeg voor een taart van 26 of 28 cm doorsnede, en als je genoegen neemt met een wat lagere taart ook voor een vorm van 30 cm. Het deeg is geroerd deeg met de eiwitten apart geslagen. Ik denk dat het recept ook in één kom werkt, met het schuimig slaan van hele eieren en de boter in gesmolten staat toevoegen.

Tussen Tschamintal en Bärenloch...

Südtiroler Buchweizentorte

Ingredienten

6 eiwitten

snufje zout

75 gram bruine rietsuiker

130 gram boter

20 ml olijfolie (of boter)

75 gram witte suiker

1 tl citroenrasp

1 zakje vanillesuiker

6 eigelen

200 gram gebrande hazelnoten, gemalen

200 gram boekweitmeel ( of 180 gram boekweitmeel en 20 gram Maizena)

half zakje bakpoeder

1 appel geraspt

Cranberry-, aalbessen of frambozenjam

sap van een halve citroen

1. Splits de eieren, het geel in een klein kommetje en de eiwitten in een mixer-kom. Roer de eiwitten schuimig met het snufje zout en voeg geleidelijk de suiker toe tot je een stijf schuim hebt en de suiker erin is opgelost. 

2. Roer de boter en olieschuimig met de witte suiker, citroenrasp en de vanillesuiker. Voeg de eigelen een voor een toe tot een mooi witter mengsel is ontstaan. Meng de gemalen noten, boekweitmeel, Maizena (als je die gebruikt) en het bakpoeder door elkaar en voeg ze samen met de geraspte appel toe aan het botermengsel. Vouw er daarna de eiwitten doorheen.

3. Schenk het mengsel in een ingevette en met meel uitgestoven vorm en bak het in een oven van 175 graden tot de taart terugveert, iets loslaat bij de randen en een mooie bruine kleur heeft. Voor een grote Kuchen reken je daarvoor 45-55 minuten, voor twee kleinere 25-35 minuten. 

4. Laat de Kuchen iets afkoelen, los hem op een rooster. Als hij helemaal op kamertemperatuur is kun je hem doorsnijden en bestrijken met jam. Dikker of dunner, naar keuze. Soms loopt de jam aan alle kanten eruit, soms is het een 'beschaafd' laagje. Ik mengde het sap van een halve citroen door de frambozenjam voor een iets frissere smaak. Maak hem af met poedersuiker en serveer met slagroom. 

september 2023 Tierser Alpl

Rabarber met Skyr en zelfgebakken kruimels

Een mooi kruimelmengsel, romige zuivel en die smaak van rabarber zoals alleen rabarber kan smaken. Ik kwam op het idee door Tim Spector, een geneticus gespecialiseerd in het microbioom, die op Instagram een bondje sloot met een van mijn favoriete koks, Hugh Fearnley-Whittingstall. Daar rolde een prachtig receptje uit waar ik me al op verheugde in de trein. Het is snel in elkaar te draaien terwijl de rest van het eten op staat. Ik reis tegenwoordig weer best vaak voor mijn werk, de forensroutine is terug. Dromen over een mooi receptje terwijl je over het prachtige Groene Hart uitkijkt is een prima manier om de hectiek van de dag te laten zakken!

Dresdner Eierschecke

Meestal begin ik een blog met een korte omschrijving - maar in dit geval kreeg ik een keiharde opdracht: als je naar Dresden en de Lausitz gaat moet je absoluut Eierschecke proeven! Die opdracht kwam van M, die er als kind vakanties had doorgebracht. Dan is zo'n opdracht een bevel. Dus dat die 'Eierschecke' een frisse Kuchen is met drie lagen: een lichte gistbodem, een dunne kwark-limoen-laag en bovenop een romige en luchtige gele laag die tussen een pudding en eierschuim in hangt: dat is in dit geval secundair. Wat M zegt is wet. 

Langzaam gestoofde bonen

 

Bonen, gestoofd, met veel smaak van het begin tot het eind! Het idee kwam van een Grieks pakje bonen. In mei 2019 waren we op de Peleponnesos. Alleen de boodschappen en de verpakkingen al zijn een feest als ik op vakantie ga koken. Ik zag in de winkel een hele serie peulvruchten en maakte foto's van de recepten achterop. Een deel puzzelde (en kookte) ik uit ter plekke, en er gingen ook wat pakjes mee terug. Daar zaten Fasolia Elefantes tussen, die grote witte bonen die je hier bij elke Turkse buurtsuper kunt krijgen (en die ook op Turkse verpakkingen als Olifantenbonen worden aangeduid).

Sesamringen

 

Lekkere broodjes voor ontbijt of een ander moment van de dag? Wij zijn momenteel verslingerd aan deze sesamringen. Op veel plekken rond de Middellandse Zee kun je ze op straat kopen, telkens in een lokale variant. Ze hebben een elastische korst, mooi open kruim, en druivensiroop en sesam geven extra smaak en kraak. Ik bak ze met verse gist, dat hoeft niet, maar maakt het wel extra leuk. 

Chocoladeschuimpjes

 

Een licht schuimpje met een mooie volle chocoladesmaak, bros van buiten, zacht van binnen. Dat hoort in de mix van onze kerstkoekjes. Deze koekjes zijn gemaakt met eiwit, poedersuiker en pure chocolade. Eet je ze los, dan kan je ze vullen met ganache bijvoorbeeld. Daarvoor kan je ze wat platter maken. Laat je ze bol, dan zijn ze vooral lekker in combinatie met andere dingen. Door ijs, in een toetje met room of op een klassiek kerstbord zoals dat in Midden-Europa wordt geserveerd. In mijn hoekje met traditionele recepten vind je de recepten voor alle andere koekjes in deze verzameling. Met de klok mee vanaf linksboven: Albertle, Ausstecherle, Zuckerlebkuchen, Springerle, Vanillebrötle, Zimtsterne, Vanille-Kipferl. 

Zelfgemaakte vegetarische stukjes van tofu (vegan)

 

Als je tofu in stukjes scheurt en in de oven ongeveer drie kwartier laat bakken en uitdrogen, krijg je een basis voor een vegetarisch stukje waar geen supermarkt aan kan tippen. Je hebt helemaal zelf in de hand hoe je het kruidt, hoe ver je het laat bruinen of uitdrogen en er komt geen hulpmiddel of conserveringsmiddel aan te pas.

Harderwijk, augustus 2020

Wij gebruiken per keer twee blokken tofu, omdat je dat makkelijk op een groot bakblik kwijt kunt en het is fijn om deze vegetarische stukjes bij de hand te hebben. Ze komen altijd van pas en kunnen prima in de vriezer, mocht je ze niet binnen een paar dagen nog een keer kunnen gebruiken. Je kunt ze gebruiken in een roerbakgerecht, als vulling voor taco's, pitabroodjes of burrito, of als los onderdeel van een AGV-tje: aardappel, groente, vegetarische stukjes..

Eerste blik op Kampen na fietstocht vanaf Lemmer

Wat betreft de kruiden: ik geef hier ongeveer wat ik vond in een recept van Mark Bittman, niet uit zijn grote vegetarische kookboek, maar uit een recept dat ik ooit van hem heb bewaard voor een tacovulling. Hij vulde daarbij de taco's met een mengsel van deze tofustukjes en gebakken aardappel. Plus natuurlijk alle tacodingen zoals wat sla, avocado, zure room, iets pittigs enz enz. 

Uiteraard kan je zelf een andere combinatie van kruiden kiezen, er zijn heel veel smaakrichtingen mogelijk. Kardamom met citroen, mengsels zoals baharat of ras-el-hanout, kerrie, Chinese five-spice, alles kan.

Nog een opmerking over de illustraties bij deze blog: ik zie terugbladerend dat mijn fotoverzameling van de afgelopen maanden toch echt anders is door de Corona-situatie. Prachtige vakantiefoto's uit Harderwijk en Kampen, een wasrek dat is volgehangen door een zoon die wel bereid was om in het huishouden zijn bijdrage te leveren maar toch ook weer niet niet helemaal tot in de puntjes, en veel foto's in en om huis.

Utrechtse avondlucht in april

Helaas tussen de foto's ook, en daar kom je bij een blog over eten, over het leven, niet omheen, de foto van de tweede vader van mijn broer. Hij overleed in Amstelveen bij de eerste grote uitbraak daar aan Corona. Moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn. Dankjewel Yacov, voor alles wat je voor mijn broer betekend hebt.

Zelfgemaakte vegetarische stukjes van tofu

Ingrediënten

2 blokken tofu, van 375 of 500 gram, net waar je ze koopt

1 eetlepel keukenzout

1 theelepel tijm of oregano

1/2 theelepel paprikapoeder

1 theelepel cayennepeper of naar smaak

1 theelepel kardamom, vers gevijzeld

1 theelepel komijn, vers gevijzeld

4 kruidnagels, vers gevijzeld

1 theelepel gedroogde pepers gevijzeld of in vlokken, naar smaak

zwarte peper uit de molen, naar smaak

1-4 knoflooktenen fijngeperst (aantal naar smaak, ik nam er een)

4 eetlepels appelazijn

6 eetlepels slaolie

Oventemperatuur: 175-200 graden

Bereidingswijze

1. Neem de tofublokken uit de verpakking en droog ze grondig. Dat kan door ze in plakken te snijden en te persen in een keukendoek, of door ze in te wikkelen in een keukendoek en het vocht eruit te wringen, of wat je daar zelf voor methode voor hebt gevonden. Scheur ze daarna in stukjes (en probeer niet al te veel kleine kruimels te krijgen).

2. Meng alle kruiden met de azijn en slaolie. Giet het mengsel over de tofu en verdeel zo goed mogelijk. Spreid de tofu uit over een bakblik of grote ovenschaal en bak in 2-3 x20 minuten in de oven bij 175-200 graden tot ze de gewenste structuur hebben bereikt. Schep om de 20 minuten om, vandaar de tijdsaanduiding in een veelvoud van 20 minuten. Koel af en bewaar afgedekt in de koelkast of gebruik meteen.