Bros, ongewoon bros, een zweem vanille, poedersuiker, boter en wat hazelnootsmaak, maar niet een echt hazelnootkoekje. Ik schrijf dit met nog vijf minuten tot ik echt, echt naar bed moet. Ik wilde de sfeer van die laatste Adventweek vasthouden en waar kan dat beter dan hier?
Mist en schemer om de platanenkroon die daardoor extra 'kroont' |
Ieder jaar blog ik weer een of twee kerstkoekjes en hier zijn dan de Vanillekipferl. Ze horen niet bij onze eigen vaste recepten maar zijn een welkome aanvulling van onze tante K uit de Bukowina. De tante, niet het koekje. Dat komt uit Oostenrijk.
Ochtendgloren op de Horst in Driebergen |
De dagen zijn kort, alles is superdruk tot het straks allemaal in elkaar zakt en de vakantie begint. Er speelde weer van alles dit jaar, wij hebben pas laat de overgang naar de voorkerst gemaakt. Natuurlijk branden wel de Adventkaarsen, iedere week eentje meer. Maar de boom moet nog worden gekocht. Het pakje met aanvullingen voor de beroemde kersttrein werd vandaag bezorgd. Het wordt nu toch echt Kerst!
Laat het deeg gewoon brokkelen als het brokkelen wil tijdens het rusten in de koelkast! |
Vandaag is het in een soort versnelling gekomen. Na het werk heb ik twee soorten koekjes gebakken dan wel voorbereid. Het lijkt wel of ik maar niet moe word. De hele dag voel ik mijn moeder en mijn oma om me heen. Ik zou kunnen huilen maar ik kan net zo goed lachen. En bij het bakken voel ik de liefde voor mijn kinderen door mijn lijf, hoe ik hem doorgeef van de vorige generatie naar de volgende. De kinderen wilden niet helpen maar dat vond ik helemaal niet erg. Alles paste; de koekjes dit keer op één blik, de chocoladeschuimpjes stonden toen de Kipferl weer uit de oven kwamen. En ik genoot van alles om me heen en in mij, naar binnen, naar buiten, door me heen. Alles.
Alles past, hoe scheef het ook leek. Dat vieren we met Kerst. Ik wens jullie allemaal een schitterend feest toe, met de mensen van wie je van houdt bij je in de kamer of, als het zo uitkomt, vooral bij je in je hart.
Vanillekipferl
Ingrediënten
200 gram boter
70 gram suiker (fijne kristalsuiker of poedersuiker)
merg van een half uitgekrast vanillestokje
twee eigelen
280 gram bloem
100 gram gemalen amandelen en/of hazelnoten
een klein snufje zout
poedersuiker waarin een tijd een vanillestokje heeft gestaan
zakje vanillesuiker (naar keuze)
Bereiding
1. Roer de boter zacht met de eerste 70 gram suiker. Voeg de eigelen, zout en vanillemerg toe en meng. Meng dan de bloem en amandelen er tot slot door en kneed tot een deeg. Laat dit enige tijd (minimaal een uur) rusten in de koelkast. Zit er niet over in als het brokkelt, het kan ook gebrokkeld rusten.
2. Vorm een lange slang van het deeg en snijd het in stukjes. Kleine stukjes voor kleine koekjes, ik haal er zeker zeventig uit denk ik. 66 was het bij de bakbeurt op de foto. Iets minder dus. Vorm de maantjes en zet ze op het blik. Reken ermee dat ze een beetje uitlopen.
3. Bak ze tot ze gaar en iets gebruind zijn, ongeveer 10-12 minuten bij 175 graden. Laat ze twee minuten op het blik rusten en haal ze dan door de poedersuiker met vanille. Doe ze nog warm in een blik, schud er nog wat extra poedersuiker over en laat ze een of twee dagen rusten.
Tip - wij bakken deze koekjes tegelijk met schuimpjes of andere koekjes waarvoor alleen maar eiwit nodig is. Zo kom je goed uit met het eigeel.
'Do what you can with wat you have where you are' (Theodore Roosevelt) |
Wat een mooie tekst.
BeantwoordenVerwijderenJa, volgens mij hoort bij minder apen op mijn schouder ook dat ik weer regelmatig ga schrijven op mijn blog! :-)
BeantwoordenVerwijderen