Citroencake

 

Toen ik hoorde van een jongen die alleen maar van citroentaart houdt was de uitdaging daar: hoe bouw ik de eiloze kardamomcake om naar een cake met ei zonder dat het gebak weer zo rijk wordt als de amandelcitroentaart. Zo'n vraag maakt de innerlijke bak-ingenieur wakker: het is een secuur werkje. Ieder ingrediënt heeft zijn eigen functie in cakedeeg, dus daar moet je dan even lekker induiken op een rustig moment op een grijze mei-zondag.

Ik hield ongeveer de volumes van de kardamomcake aan omdat daar betrekkelijk weinig vet in zit, en als je dan dezelfde rijsmiddelen gebruikt met evenveel vocht (totaal) maar met meer ei, dat zou moeten kunnen werken, dacht ik. Inmiddels was ik van de zure room of creme fraiche in het oorspronkelijke recept via Griekse yoghurt (10%)  uitgekomen bij de halfvolle kwark van de Jumbo, met 3,2% vet. De stap naar normale magere kwark met bijna geen vet is dan geen grote meer. Als je die makkelijker kan krijgen kun je hem gerust gebruiken.
 

De omkoopcombinatie. Zet dit neer en laat de persoon in kwestie een kwartiertje met rust. Succes verzekerd.

Het andere speciale ingrediënt, dat voor een wat donkerder gekleurd resultaat zorgt, was speltbloem van de molen. Laat je vooral niet weerhouden om deze cake met normaal patentbloem te bakken als speltbloem lastig te krijgen is. Maar als je er een keer een zakje van kunt kopen, probeer het dan uit. Spelt is een oude graansoort met minder gluten en een net wat geprononceerdere smaak. Eigenlijk vind ik alles waar ik het voor gebruikt heb lekkerder geworden dan wanneer ik normale patentbloem gebruik. Ik heb het speltbloem van de molen wat ook niet helemaal uitgezeefd is, er zit nog wat zemel of kiem bij. Wat nou die smaak lekkerder maakt kan ik niet verklaren, maar zoals gezegd, ik raad aan om het experiment een keer aan te gaan!

Dit soort blokjes wil ik nog weleens invriezen om mee te geven naar school.

 De structuur van deze cake was precies wat ik had gehoopt. Mooi vochtig, goed gaar, een duidelijke citroensmaak. Je proeft eerst de smaak van de schil en pas later als je dooreet duidelijk het zure van het sap. Ik heb geen extra suiker gebruikt om voor het zuur van de citroen te compenseren, maar alle gezinsleden vonden deze cake zo zoet genoeg.

Bij de bereiding valt nog op dat het deeg wat harder is dan je meestal van cakedeeg gewend bent. Het zou je aan het aarzelen kunnen brengen, maar ook als je niet meer vocht toevoegt wordt het bakresultaat prima. Strijk het deeg wel goed glad zodat je geen verbrande uitstekende puntjes krijgt.

Citroencake speciaal voor Maarten

Ingrediënten
2 eieren
200 gram suiker
100 gram boter
250 gram speltbloem (patentbloem kan net zo goed)
1tl bakpoeder
1/2 tl baking soda
200 ml 3,2 % kwark van Jumbo (Griekse yoghurt 10% kan ook)
schil en sap van 1 citroen

Bereiding
1. Vet een 24 cm-springvorm in en klop uit met bloem. Verwarm de oven voor op 175 graden hetelucht.
1. Smelt de boter. Doe je het in een pan, zet het vuur dan uit voor alle boter gesmolten is en zwenk de pan tot de klonten verdwijnen. Zo zorg je dat de boter niet te warm wordt.
2. Klop de eieren met de helft van de suiker. Als je wilt kun je dat doen met de mixer tot ze wit uitslaan, maar als je de afwas wilt beperken kan je ook volstaan met loskloppen.
3. Weeg de droge ingrediënten af: bloem, bakpoeder en baking soda en de andere helft van de suiker.
4. Roer de kwark los en roer er de citroenrasp- en schil doorheen, de gesmolten boter en de eieren.
5. Combineer de natte en droge ingrediënten. Vouw het kort inelkaar zodat je een nogal vast beslag krijgt.
6. Vul de vorm, strijk de bovenrand glad en bak in de voorverwarmde oven tot de taart stevig aanvoelt en een naald er droog uit komt. Draai de taart na een kwartier zodat hij gelijkmatig bruint. Dek zo nodig af als het te hard gaat. Na 30-40 minuten is de taart gaar. Probeer hem eruit te halen zodra het kan, zodat de structuur zo vochtig mogelijk blijft.
7. Keer de taart op een rooster en bedek nog warm met poedersuiker.

Volgende week lopen we het er weer af! Na 40 km konden ze vorig jaar nog een sprintje trekken ...