Blokjes koolraap langzaam garen in heel ruim boter. Ik was er zelf niet op gekomen! Met koolraap werd het hier stamppot met witte kool of gemengde groentegerechten zoals groentesoep of macaronischotel. In zijn eentje vond ik koolraap wat heftig. Maar deze suggestie, uit het nieuwe kookboek van Ottolenghi met Ramael Scully, gaf weer eens een nieuwe draai aan deze oude groente. De blokjes worden een uur gebakken en verdwijnen daarna nog in de oven met onder andere kaas en room, afgemaakt met broodkruim met citroenrasp en groene kruiden.
Dat uurtje in de pan is een ware transformatie. In het originele recept wordt er nog speciaal gewaarschuwd dat je niet moet sparen met de boter. Het overtollige vet giet je af aan het eind. Ik was natuurlijk toch iets knieperiger, maar ook bij mij viel er wel af te gieten aan het eind. En wat er dan ondertussen is gebeurd met die koolraap... helemaal gekaramelliseerd zonder dat er extra suiker is toegevoegd. Geurig, zacht, goede beet...
Swede. Koolraap. Steckrübe. Ik gok dat mijn familie na de hongerwinters 1944, 45 of 46 blij waren dat ze die niet meer hoefden te eten. En zoveel boter, daar kan in die tijd geen sprake van zijn geweest. Maar tegenwoordig vinden we alles weer leuk en hip, juist ook dit soort vergeten groentes. En als ze we al niet leuk en hip vinden, dan liggen ze wel ongevraagd in de groentepakketten.
Net als deze winterpostelein. Die ik ook een plekje in de ovenschotel wilde geven. De savooiekool die Ottolenghi en Scully gebruikten had ik niet in huis. Bovenop het groentemengsel komt broodkruim met tijm en dragon (had ik niet, ik gebruikte salie uit de tuin) en citroenrasp (er liggen nu ook onbehandelde biologische citroenen bij de Lidl).
In laagjes gaan de groenten met wat room en kaas in een ovenschotel. Ik gebruikte een paar theelepels creme fraiche en een klein beetje extra belegen kaas, vers van de kaasboer. Het geheel gaart wat verder in de oven en wordt dan de laatste tien minuten gegratineerd met het broodkruimmengsel. Ik had wat te veel broodkruim (want maar een halve koolraap). In het ideale geval is er meer vocht over in de schaal en blijft het minder liggen.
Het resultaat was goed op smaak en passeerde de iedereen-eet-ervan-gezinstest. Een blijver dus! Voor nu combineerde we het met wat andere gerechten omdat ik te weinig koolraap had. Ik denk dat het ook een beetje machtig is, dus meer geschikt om in een combinatie te serveren. De gegeven hoeveelheid is zeker niet genoeg als hoofdgerecht, maar wel een lekker bijgerechtje.
Ovenschotel koolraap-winterpostelein
Bijgerechtje voor vier personen of hoofdgerecht voor twee personen
Ingrediënten
50 gram boter
500 gram koolraap in blokjes
1/2 theelepel zout (of iets minder naar smaak)
zwarte peper
een bosje winterpostelein
4 theelepels room
50 gram kaas in blokjes
een opgehoopte eetlepel broodkruim
wat salieblaadjes, gesnipperd
citroenrasp van 1/4 tot 1/2 citroen
Bereiding
1. Bak de koolraap met zout en peper onder regelmatig omscheppen een uur in de boter. Bij mij was hij na drie kwartier al ver genoeg. Meng het broodkruim in een schaaltje met citroenrasp en salie.
2. Giet het te veel aan boter af als de koolraap mooi gaar en bruin is. Voeg de postelein toe en laat even slinken. Vermeng dan met de room, leg in twee laagjes in een ovenschaal met de blokjes kaas ertussen. Bestrooi met het broodkruim-mengsel. Gratineer een kwartiertje in de oven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten